مقایسه اندکس حاصل از رنگ آمیزی agnor در توده های بدخیم و خوش خیم پستانی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص)

نواحی سامانگر هستک (nor=nucleolar organizer regions) حلقه هایی از dna حاوی ژنهای ریبوزومی هستند که rna ریبوزومی، جهت پروتئین سازی، از روی آن ترجمه می شود. نواحی سامانگر هستک(nor) در بازوی کوتاه کروموزومهای آکروسانتریک قرار دارند و حاوی پروتئینهای نقره دوست می باشند که در رنگ آمیزی کلوئید نقره به صورت نقاط سیاه رنگی به نام agnor مشاهده می شوند. تعداد agnorها در هسته با میزان فعالیت تکثیری سلولی ارتباط مستقیم دارد. هر چه تعداد agnor بیشتر باشد، میزان فعالیت تکثیری آن بافت بیشتر است و احتمال بدخیم بودن آن نیز بیشتر می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارزشمند بودن agnor در افتراق توده های خوش خیم از توده های بدخیم پستانی است تا با استفاده از این رنگ آمیزی، از روی نمونه های کوچک بیوپسی، fna، touch imprint، frozen section براحتی بتوانیم توده های خوش خیم را از بدخیم افتراق دهیم. در این مطالعه رنگ آمیزی agnor روی 90 مقطع حاصل از برش بلوکهای پارافینی شامل 45 مورد توده خوش خیم و 45 مورد توده بدخیم انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تعداد متوسطnor رنگ شده توسط نقره (agnor)، در هر سلول از تومورهای خوش خیم پستان 13/4 و در تومورهای بدخیم 82/9 است. با استفاده از t-test و oneway anova test تفاوت آماری معنی داری بین متوسط (mean)agnor توده های بدخیم و توده های خوش خیم پستانی وجود داشت بنابراین رنگ آمیزی agnor می تواند روشی ساده، مطمئن و کم هزینه جهت افتراق توده های خوش خیم از توده های بدخیم پستانی باشد